خوانش

  باید داستان رو خوانش( روایت) کنم. تورم رو که مثل تار عنکبوت پهن کرده م با حوصله جمع می کنم. دیده ها و شنیده های به دام افتاده رو کنار هم می چینم. و برای هزارمین بار از خودم می پرسم:« آیا این ملال آور نیست؟»  قلبم بیش از هر زمان دیگری در رضایت و صلحه. و تور باز می جنبه. این یکی با دیگران هم ریشه نیست. تور رو آروم آروم به سمت خودم می کشم و این در دام افتاده رو از توی آینه بیرون میارم. کهنه شده. وقتی چنین صیدی هست باید خیلی با احتیاط تاش کرد و ازش یک قایق ساخت. باید هر تا رو با ظرافت و دقت زد. هر رویه رو شناخت. شناختن یعنی این که بی تفاوت رد نشده ای یعنی بهش اهمیت داده ای و ارجمند داشته ای. اما می دونی که این یه قایق کاغذیه. قایقی که باید به آب بسپری. وقتی می سپرمش که بره امیدوارم که تا وقتی هنوز توی دیدرسمه سرپا باشه اما می دونم که به زودی فرو خواهد رفت. دور می شه. و همین طور که دور می شه انگار که من از خودم فاصله می گیرم. همون حسی رو دارم که وقتی تصویر کره ی زمین رو می بینم، اون جوری که ازایستگاه های فضایی دیده می شه.  و قایق کاغذی و یه قایق کاغذی دیگه و بیش تر، با شتاب از من دور می شن.  انگار که از فضا و از میان غاری در درون به زمین نگاه می کنم. از دور و از نهان به خودم نگاه می کنم. باید داستان رو از نو خوانش کنم.

.......................................................

امروز!ا

سپاس از این که برای لبو پختن هم (حتی!) توی اینترنت دستور العمل های ویژه هست! توصیه ها و تجربه ها و آزمون ها

مثل این یکی:

یکی همون انتخاب موقع خرید که اکثرا گفتین و مهمه... 
بعد اینکه لبو اگه تو زودپز بپزه رنگش قرمز درمیاد... اما اگه تو ظرف روی (روحی/روهی؟!) باشه رنگش همون بنفش خوش رنگ لبو فروش ها میشه...
مزه هم بیشتر اینایی که قرمز نمیشن خوشمزه تر هستن... اما کلا من از طعم لبوی پخته شده تو زودپز خوشم نیومد... 
شیرینیش هم که گذشته از خود لبو دست خودتونه... 
راستی! دو قاشق سرکه رو هم اضافه کنین برای رنگ بهتر...

و

تو ظرف مسی پختن را هم امتحان کنید

و

لبو باید تنوری باشه این طوری رنگ و مزش خیلی عالی میشه . کیفیت خود لبو هم خیلی مهمه نباید ریشه داشته باشه برای رنگ بهتر هم میتونید از لبوی سفید و قرمز با هم استفاده کنید تو طعمش خیلی موثره

و یه نفر هم لبو همراه کره رو برای صبحانه پیشنهاد داده بود!ا

هنوز امتحانش نکرده م